An eiusdem modi?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Videsne quam sit magna dissensio? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. In schola desinis. Nunc vides, quid faciat. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Duo Reges: constructio interrete.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Non semper, inquam; Memini vero, inquam; Quid, de quo nulla dissensio est? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. De hominibus dici non necesse est.

Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Sed quot homines, tot sententiae;
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?
Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.
Venit ad extremum;
Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?

Quae enim constituta sunt prima naturae, ad ea si voluptas
accesserit, unum aliquod accesserit commodum corporis neque
eam constitutionem summi boni, quae est proposta, mutaverit.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis
malis oppressum.

Quid me istud rogas?

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Efficiens dici potest. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; An hoc usque quaque, aliter in vita?

Quis hoc dicit?: An tu me de L.
Bork: Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
Non semper, inquam;: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Bork: Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu cogitemus.

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.